Souterliedeken psalm 41/42
Den Xli
Psalm. Quem admodum deiderat cervus.
Nae die
wyse. Tyrannich werc vol archs ghedronghen
Recht als een hert langt nae een fonteyne
So dorstet myn siele o heere God na dy,
Tot minen God dorst myn siel alleyne
Wanneer so sal ie comen u teghenwoordich by.
Myn tranen waren een spys voor my
Dat seg ick vry
Als sy haer spot met my bedreven
En spraken waer is nu dyn God ghebleven?
|
Antwerps
Liedboek nr. 153 Een oudt liedeken.
Tyrannich werc vol archs gedronghen
mi en twifelt niet noeyt erger quaet
dat ic oyt was van venus discipels
ionghen
Dat maect mijn herte al desperaet.
Ick hebbe u verloren mijn toeuerlaet
Ic en weet niet hoet gaet
Alleen so blijve ic boelken inder noot
Want trouwe is nu ter werelt doot
Alle mijnen druck moet ic nv ontbinden
Hoe wel mi tvermaen is leedt
Gheenen troost en can ic aen v gheuinden
Elders te soecken dat waer mi onghereedt
Noyt scherper snede mijn herte doorsneet
Och noeyt spere so wreet
Si heeft mijn herte heel dooruloghen
Ter eeren van v schoon lief so wil ict gedoogen
Gheen dinc ter werelt en dunct mi so fel
dat mijn ionc herte also seere deert
Als dat si met een ander bedrijft haer spel
die mijn ionc herte also seer begeert
Het is mijnder herten een snijdende sweert
Och ic
bens onweert
dat ic die alderliefste moet wesen
schou
des sterue ic thien duysentich dooden nv |
Wee mi dat ic oeyt was gheboren
Ter droeuer tijt ic die werelt aensach
Dat ic
moet deruen die ic heb wtuercoren
dat is mijnder herten een swaer gelach
Ic mach wel roepen o wy o wach
Ende bedrijuen geclach
Coemt doot haelt mi wten verdwijne
Want langer te leuen is mijnder herten pijne
Schoon lief als ic van deser werelt sal sceiden
Ende ghi met eenen anderen doet v geuoech
Segt doch eens god wil zijn siele geleyden
Hebbe ic also vele tis mi genoech
die noeyt dat pack van minnen en
droech.
Oft en trock die ploech
der ialousien in swaer verdriet
Ic rade v voor tbeste \ sidyer niet en coemter niet.
|